Het antieke Satricum was voor centraal-Italische begrippen een middelgrote stad van ca. 40 ha. die tussen 900 en 450 v. Chr. tot grote bloei kwam. Die dankte zij vooral aan haar gunstige ligging: aan de zuidrand van een vruchtbare kustvlakte, gelegen tussen het Griekse zuiden en het Etruskische noorden van Italië. De archeologische resten omvatten hutten, huizen, grafvelden, votiefdepots en een enorm tempelcomplex gewijd aan de Latijnse godin Mater Matuta. De bewoningsgeschiedenis van de stad loopt vanaf de 9de eeuw v. Chr. tot in de Romeinse tijd. Romeinse geschiedschrijvers noemen de stad enkele malen vanwege haar verzet tegen de Romeinse expansie.
In 2000 kon dankzij een grote subsidie van de Europese Gemeenschap een begin worden gemaakt met het archeologisch park Satricum. De resten van de tempels van Mater Matuta werden na jaren lang verborgen te zijn geweest onder een dik pakket grond weer in beeld gebracht en overkapt. Tevens werd de oude stro-kartonfabriek van Le Ferriere omgevormd tot een klein museum van enkele étages. De eerste tentoonstelling die voor het najaar van 2009 gepland staat biedt een synthese van dertig jaar Nederlands onderzoek aan de hand van meer dan 700 objecten afkomstig uit de verschillende opgravingen in de antieke stad.
Het Satricum Project is mogelijk dankzij de toestemming verleend door het Italiaanse Ministerie van Cultuur en dankzij financiële ondersteuning van de Universiteit van Amsterdam en Casale del Giglio (Le Ferriere).
Aan het project werken mee: Prof. Dr. M. Gnade, AAC (algemeen projectleider); Dr. B. Heldring; Drs. H.J. Knikman-Stoetman; Dr. R.R. Knoop; Drs. M. Louwaard; Dr. P.S. Lulof; Drs. R. Raaymakers; Drs. J.A. Stobbe; Mw. Drs. A.E.M. Dekker (fotografe).