In Satricum zijn door de jaren heen enkele inscripties gevonden die vanwege hun diversiteit in taal en tekst een afspiegeling zijn van de historische gebeurtenissen in de stad tussen de zesde en de derde eeuw v. Chr.
Tijdens kleine opgravingen in de jaren vijftig van de vorige eeuw is in de buurt van het tempelcomplex op de akropolis een fragment van een bijzondere schaal van bucchero-aardewerk gevonden. Op de binnenzijde van de rand van de schaal staat een bijna complete Etruskische inscriptie, die de naam van de gever van de schaal aangeeft. De schaal is waarschijnlijk rond 700 v.Chr. geproduceerd in de naburige Etruskische stad Cerveteri
Op de noordoost hoek van de akropolis werden in 2002, in een dik nivelleringspakket van dakpannen en voorraadvaten, drie fragmenten van een voorraadvat (dolium) aangetroffen met daarop een Latijnse inscriptie. De inscriptie wordt gedateerd in het 2de tot 3de kwart van de 6de eeuw en vormt daarmee een van oudste inscripties van Satricum. De inscriptie vermeldt de naam van een persoon van Etruskische of Zuid-Griekse oorsprong.
De Lapis Satricanus is de oudste samenhangende officiële Latijnse inscriptie uit het laatste kwart van de 6de eeuw v. Chr. De inscriptie staat op een tufstenen sokkel die als bouwblok was hergebruikt in de fundamenten van de laatste tempel van Mater Matuta. De tekst betreft een wijding en vermeldt de naam van Publius Valerius Poplicola, mogelijk dezelfde figuur die als een van de stichters van de Romeinse Republiek wordt genoemd.
Een Volskische inscriptie op een loden miniatuur bijltje dat als gift was meegegeven in een kindergraf uit de 5de eeuw v. Chr. in de Zuidwest necropolis. Het alfabet is onbekend in Latium, en de oorsprong ervan moet in Sabello-Faliskisch gebied gezocht worden.
Een in het Grieks gestelde wijding aan Mater Matuta op een zwart geverniste votiefvaas uit de 3de eeuw v. Chr. De vaas werd in verschillende fragmenten aangetroffen in het Hellenistisch Votiefdepot en is niet compleet.