Stephany, vlak na je studie ben je bij H&M gaan werken. Wat waren de belangrijkste takeaways vanuit de UvA? 

'Naast de theorie vooral alles wat je eromheen leert. Dat heb ik als student niet echt beseft, maar later zag ik in dat de soft skills die je leert heel veel waarde hebben. Zoals het samenwerken, heel snel heel veel info kunnen doorlezen, dat kunnen verwerken. De rode draad eruit kunnen halen.  

Bij H&M draaiden we op internationaal niveau meer dan 200 campagnes per jaar. Dus je leest veel campagne-info, je moet je in veel dingen verdiepen, maar dat moet allemaal snel. Want je zit in een heel snelle industrie, de mode-industrie. 

Jezelf kunnen verwoorden, presenteren. Dat zijn ook belangrijke skills die ik meenam. Angst om voor een groep te staan was tijdens de studie al weggenomen. Zodat ik goed kon uitleggen wat de gedachtegang was van een strategie en hoe we die kunnen implementeren.  

En nog steeds doe ik kennis op via het alumninetwerk tijdens alumni-events. Het is heel prettig daar mensen tegen te komen, om even mee te sparren. Fijn om laagdrempelig bepaalde dingen te kunnen uitwisselen. Heel waardevol.'

Wat is je mooiste herinnering? 

'De overstap van de middelbare school naar de bachelor communicatiewetenschappen was heel zwaar. Ik moest echt leren studeren aan een universiteit. Dat had ik niet vanuit mijn gezin meegekregen. Als eerstegeneratiestudent met ouders zonder hogere opleiding was het echt een struggle. Ik snapte bijvoorbeeld in het begin niet wat ze in de literatuur nou steeds met ‘bias’ bedoelden, dat soort dingen.  

Ik heb letterlijk alle tentamens twee keer gedaan. Zelfs mijn scriptie moest ik overdoen. Mijn ouders konden mij niet helpen bij het studeren. Maar ze steunden mij onvoorwaardelijk, en bleven in me geloven en vertellen dat ik het kon.   

Een heel mooi en belangrijk moment was het ontmoeten van Joost Verhoeven, mijn mentor tijdens mijn master. Joost heeft mij enorm geholpen in dat jaar. Ik heb me heel kwetsbaar opgesteld en echt de hulpvraag gesteld. Hij heeft me supergoed begeleid door heel eerlijk te zijn als iets niet goed was, maar ook door constructieve alternatieven en handvatten te bieden. Daardoor kwam het geloof in mezelf na die zware bachelor weer terug. Ik spreek hem nog steeds en ben hem heel erg dankbaar.'

Kon je bij H&M veel impact maken? 

'Op mijn 25e was ik al head of marketing en customer loyalty. Dat is jong, maar die kansen gaf H&M. Er zijn veel mensen die vanuit de winkel doorgroeien, net als ik. Wel of geen opleiding maakt niet uit. Er is veel geloof in mensen en talent. 

Ofschoon H&M als internationale organisatie een heel goede mix aan culturen heeft, ben ik wel vaak de enige zwarte 30-min manager geweest. En ik had daardoor toch wel een voorbeeldfunctie. Ik kreeg en krijg nog best veel berichten dat mensen het heel inspirerend vonden dat ik als jonge vrouw, of als jonge zwarte vrouw die rol kon vervullen. Ik vond het heel mooi om het geloof dat ik voelde en kreeg van mijn managers ook over te kunnen brengen aan jonge mensen in mijn teams.  

Verandering heb ik vooral op gebied van inclusiviteit kunnen brengen. Door bijvoorbeeld juist met een startende fotograaf te werken, vanuit een andere achtergrond, en die persoon kansen geven. Of bepaalde DJ's die ik bewust heb geboekt bij campagnes, zodat zij een springplank hadden via het H&M-platform. Ik kon nieuwe gezichten en nieuwe stemmen kenbaar maken.'

Wat heeft de basis gelegd voor jouw FÉ-platform? 

'Ik ben FÉ [spreek uit fèh] gestart vanuit de gedachte dat ik zelf een mentor heb gemist tijdens mijn bachelor. Vanuit de docenten was er uiteraard steun, maar niet vanuit mensen die al aan een baan begonnen waren.  

Zelf kreeg ik toen ik net bij H&M zat via Linkedin of Instagram best vaak berichten, van: ‘hee, ik ben ook communicatiewetenschappen gaan doen en ik zag dat jij dat ook deed, kunnen we daar eens over praten’. Of: ‘hoe vond jij de master corporate communicatie?’ Of: ‘hee mag ik misschien een half uurtje met je ergens over sparren.’ Dat waren mensen die ik niet kende. 

Soms zei ik, omdat het druk was, het lukt me nu niet, maar volgende week wel.  Vanaf het moment dat ik ben afgestudeerd, heb ik er tijd voor gemaakt. Ik gaf altijd antwoord. Omdat ik dat dus tijdens mijn studie zelf heel erg heb gemist. Ik heb talloze mensen gemaild. Studenten. Jonge professionals. Mensen die wat langer bij bedrijven werkten. Maar ik kreeg nooit antwoord. 

Ik miste dus altijd iemand aan wie ik me kon spiegelen. Als student, maar later ook wel binnen H&M. En dat hoorde ik vaker om me heen. Dus ik voelde, ik moet hier iets mee. Ik ben gaan nadenken: hoe kan ik hier een gestructureerd programma van maken met mentees. Dat is wat ik met FÉ wil bieden aan voornamelijk jonge vrouwen tussen 20 en 40 jaar: studenten, young professionals, startende ondernemers in allerlei sectoren. Nieuwe leiders. 

FÉ bestaat nu twee jaar. Waar ik altijd wel een, zoals ze dat noemen, intrapeneur was binnen bedrijven, ben ik nu zelf ondernemer. Ik heb diverse trajecten opgezet. De eerste instap is mensen aan elkaar koppelen, met elkaar in contact brengen, het netwerk vergroten. Dat is goed voor je kennis en je carrière. Daarnaast zijn er langere, betaalde, trajecten op gebied van reflectie, ontwikkelingsplan met frequente check-ins, maar ook workshops, events en masterclasses.'

Wat wil je huidige studenten of jonge alumni meegeven? 

'Als er tijdens mijn bachelor al andere studenten of werkenden om mij heen waren die me tips konden geven, dan had dat zeker geholpen. Ik heb dat echt gemist. Vandaar het platform FÉ. 

Mijn droom is dat FÉ op termijn het leidende mentoring platform kan worden in Europa, maar ook in Afrika. Ik merk dat ik via Linkedin veel mensen aantrek uit bijvoorbeeld Nigeria, Zuid-Afrika, Kaapverdië - waar mijn roots liggen. Ik wil daar ook graag het netwerk aan mentoren uitbreiden, bijvoorbeeld via spaces of pop-up community centers – zeg maar een soort buurthuizen met lokale mentoren. Want ook daar bestaat die behoefte aan mentoren en zoeken mensen hulp. 

Dat is ook mijn tip aan studenten: wees niet bang om hulp te vragen. Iedereen heeft het wel eens zwaar tijdens studie of werk. Dus vraag gewoon advies, hoe doe jij dit, hoe pak jij dat aan. Schaam je daar niet voor.

Bouw een netwerk van peers en medestudenten - dat hoeven niet per sé je vrienden te zijn - die elkaar kunnen steunen en constructieve feedback kunnen geven. Waar ik vooral op mezelf was, deed een vriendin van mij dat juist wel en ik zag dat dat voor haar heel goed werkte. Dat raad ik dus ook echt aan: creëer een community om je heen. Ook later na je studie.'