Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Docent klassieke talen Kurano Bigiman startte het allereerste gymnasium in Amsterdam-Zuidoost. Hij zet zich in om het gymnasium toegankelijk én bereikbaar te maken voor iedereen. Bigiman verdeelt zijn tijd tussen het Ir. Lely Lyceum in Amsterdam-Zuidoost en het Vossius Gymnasium in Amsterdam-Zuid. Hij studeerde Europese Studies en Grieks en Latijn aan de UvA.

Hoi Kurano, welk probleem zou je het liefst vandaag willen oplossen?  

'In het Nederlandse onderwijssysteem gaat een heleboel mis, en die problemen worden maar niet aangepakt. Dat zie je ook terug in de politiek: we hebben geen minister meer voor voortgezet en primair onderwijs, maar een staatssecretaris. Dat laat zien hoe wij als samenleving tegen het onderwijs aankijken, en dat is echt een probleem.’ 

‘Dat zie ik ook terug op de werkvloer. Ik kom bijvoorbeeld leerlingen tegen met een havo-advies die eigenlijk makkelijk het gymnasium aan kunnen. En tegelijkertijd zijn er leerlingen met een vwo-advies die eigenlijk veel gemotiveerder zijn voor een vmbo- of een havo-opleiding.

Het onderwijssysteem is ook heel erg gericht op niveau. Dat zie je alleen al aan de duur van een opleiding: vmbo duurt vier jaar en vwo duurt zes jaar. Terwijl: sommige leerlingen hebben er echt baat bij om verschillende dingen uit te proberen en van onderwijssoort te switchen, of juist te stapelen. Ik zou zeggen: geef hen vooral zo veel mogelijk kansen.'

Kinderen zijn gemiddeld niet minder intelligent als ze op een andere plek wonen. Kinderen uit Zuidoost die naar het gymnasium wilden, moesten drie kwartier met de metro naar school reizen en ook weer drie kwartier terug. Daar wordt het heel ontoegankelijk van.

Wat inspireerde je om een gymnasium op te richten in Zuidoost?  

'Het was daar simpelweg nog niet! En ik vermoed dat beleidsmakers altijd hebben gezegd: een gymnasium in dat deel van de stad, dat gaat niet werken. Het is een wijk met een lage sociaaleconomische status, dus leerlingen zullen er wel niet voor warmlopen.

Maar kinderen zijn gemiddeld niet minder intelligent als ze op een andere plek wonen. Dus je kunt gewoon niet zeggen dat er geen vraag is, als je ook geen aanbod biedt. Kinderen uit Zuidoost die naar het gymnasium wilden, moesten drie kwartier met de metro naar school reizen en ook weer drie kwartier terug. Daar wordt het heel ontoegankelijk van. 

De rector van de school waar het gymnasium is opgericht was een oud-collega van het Vossius die me vroeg om mee te denken. Nu werk ik op allebei de scholen: het Vossius en de nieuwe gymnasiumafdeling op het Ir. Lely Lyceum.'

Wat vind je het meest waardevol aan het leren over klassieke talen en culturen?  

'Vooral de verhalen uit de klassieke oudheid, juist omdat die verhalen zo lang geleden geschreven zijn. Als je er goed naar kijkt, kun je de huidige samenleving ook doorzien en patronen tussen mensen veel beter begrijpen.  

Neem nou bijvoorbeeld het verhaal over Antigone, de dochter van Oedipus uit de Griekse mythologie. Dat gaat over een vijftienjarig meisje dat zich verzet tegen de wetten van de stad omdat die volgens haar niet overeenkomen met haar ethiek.

Die strijd die zij voert, kun je ook herkennen bij mensen uit onze tijd die voor de goede zaak strijden en hoe zij tegengewerkt worden. Kennis uit de oudheid is dus heel waardevol om met de actualiteit te vergelijken.'

Laat je door iedereen op de universiteit inspireren, dat neem je je hele leven mee.

Waar ben je het meest trots op?  

'Ik heb eind juli het allereerste gymnasiumdiploma van Zuidoost mogen uitreiken. Heel knap, want ik ben pas vijf jaar geleden begonnen met het opzetten van het gymnasium. Die leerling heeft dus een zesjarig programma in vijf jaar gedaan. En natuurlijk heb ik daar een beetje aan bijgedragen, maar de leerling heeft het echt zelf gedaan. Dat vind ik heel mooi om te zien.'

Welke tip of welk advies heb je voor de UvA-studenten van nu? 

'Laat je door iedereen aan de universiteit inspireren. Je docenten natuurlijk, maar vooral ook je medestudenten en iedereen die aan de UvA werkt – van administratie tot portiers. Zij zijn inspiratie voor je hele leven.'