Spinozalezingen 2024: Reconsidering the Racial Reckoning

De Spinoza-leerstoel werd dit jaar bekleed door Paul C. Taylor, Presidential Professor of Philosophy aan de University of California, Los Angeles (UCLA). Het centrale onderwerp is Reconsidering the Racial Reckoning. Taylor gaf twee openbare lezingen, die je hieronder kunt terugkijken:

Over Paul C. Taylor

Paul C. Taylor behaalde zijn doctoraat in de filosofie aan de Rutgers University in New Brunswick, nadat hij zowel een bachelor als een master in de filosofie had behaald aan respectievelijk Morehouse College en Rutgers University.  In 2014 behaalde professor Taylor een Master in Public Administration aan Harvard University. Recentelijk is hij benoemd tot lid van de American Academy of Arts and Sciences.

Zijn literaire bijdragen hebben betrekking op het gebied van rassentheorie, esthetiek, pragmatisme en nog veel meer. Taylor is het meest bekend om zijn bijdragen aan de Philosophy of Race. Taylor heeft vijf monografieën gepubliceerd. Een van zijn monografieën, Black Is Beautiful: A Philosophy of Black Aesthetics, werd bekroond met de 2017 American Society for Aesthetics Monograph Prize. Daarnaast publiceerde hij talloze artikelen in gerenommeerde tijdschriften. En daar blijft het niet bij, want in 2019 gaf hij de jaarlijkse lezing van The Harvard Review of Philosophy. Momenteel geeft Taylor verschillende colleges filosofie aan de Universiteit van Californië, Los Angeles.

Lezing 1: The Racial Reckoning, Rethought

Donderdag 25 april

Nadat Amerikaanse politieagenten in 2020 George Floyd en Breonna Taylor hadden gedood, ging er een golf van verontwaardiging door de wereld. Wereldwijd ontstonden er sympathiebetuigingen, van Washington D.C. tot West Papoea, van Seattle tot Zuid-Afrika. Activisten op al deze plaatsen, geraakt door de overeenkomsten in hun strijd en door de belofte van solidariteit tussen verschillende contexten, vroegen aandacht voor de wereldwijde reikwijdte en de lokale gevolgen van hardnekkig racistisch onrecht. Antiracisme kwam bovenaan de agenda's voor maatschappelijk verantwoord ondernemen te staan en er ontstond een leger van antiracisme-experts om tegemoet te komen aan de vraag van bedrijven, stichtingen en regeringen naar hulp om dit historische moment tegemoet te treden.

En toen, zoals velen verwachtten, verstomde alles. Investeringen verdwenen of kwamen niet verder dan het stadium van toezeggingen. Diversiteitsexperts zagen hun vooruitzichten op werk, of om een wezenlijke bijdrage te leveren vanuit de functies die ze hadden, slinken. Politieke leiders richtten zich op andere dringende zaken. En een opkomende vloed van autoritaire, autocratische en xenofobe politieke tendensen voedde een verzet tegen het idee dat raciale rechtvaardigheid de moeite waard was om aan te pakken.

"Rethinking the Racial Reckoning" zal de betekenis en de impact van dit moment heroverwegen. Twee vragen liggen eraan ten grondslag. Wat was de Racial Reckoning eigenlijk? En wat is er eigenlijk nog van over?

Lezing 2: What’s Wrong with Antiracism

Donderdag 6 juni

Ondanks het feit dat de racial reckoning zijn naam niet heeft waargemaakt, blijft het idee dat racisme verwerpelijk is een vast onderdeel van de mainstream politiek. Sommige mensen onderschrijven het idee alleen in het openbaar, terwijl ze het in hun privéleven afwijzen of negeren. Anderen prijzen de deugden van racisme aan bij iedereen die maar wil luisteren. Maar al deze mensen, zowel toegewijde racisten als hun 'fair-weather' rivalen, weten wat vurigere tegenstanders van racisme ook weten, zelfs als ze die kennis betreurenswaardig vinden: het promoten van racisme is problematisch in wat de meeste mensen als 'beschaafd gezelschap' beschouwen.

Waarom heeft het antiracisme het dan zo moeilijk? De bekende vormen van anti-antiracistische backlash politiek zijn eenvoudig genoeg om op te anticiperen en te verklaren. Maar antiracistische activiteiten, vooral die van antiracisme-experts en diversiteitsconsultants, zijn vanuit een verrassende verscheidenheid aan ideologische richtingen onder vuur komen te liggen. "What's Wrong with Anti-Racism" zal enkele prominente kritieken op antiracisme in kaart brengen en onderzoeken en hun betekenis voor bredere vragen over sociale ethiek in overweging nemen.

Leerstoelhouders 1995-heden

2023 - Linda Martín Alcoff (registratie van de lezingen: Extractivism as a model for Modern Epistemology en A Decolonial Dialogic Approach as a Corrective Epistemology)
2022 - Charles Mills (Charles Mills overleed in het najaar van 2021, Lewis R. Gordon en Philomena Essed spraken in zijn plaats)
2021 - Robert Brandom (registratie van de lezingen: A Rortyan Pragmatist Master-Argument en Hegel’s Recollective Account of Representation)
2019 - Catherine Malabou (registratie van de lezingen: Beyond the 'archic' Principle en Morality and Horizontality)
2018 - Susan Wolf (registratie van de lezingen: Aesthetic Responsibility en Selves Like Us)
2017 - Béatrice Longuenesse (registratie van de lezingen: Perplexing I en Two unlikely bedfellows: Kant and Freud on Morality)
2016 - Jonathan Lear
2015 - Sally Haslanger
2014 - Quentin Skinner
2013 - Onora O’Neill 
2012 - Michael Friedmann
2011 - Cristina Lafont
2010 - Moira Gatens
2009 - Robert Pippin
2008 - Asma Barlas
2007 - Herman De Dijn, Jonathan Israel en Steven Nadler (ter gelegenheid van de 375e geboortedag van Spinoza werden dit jaar drie Spinozakenners uitgenodigd)
2006 - John Dupré 
2005 - Bruno Latour 
2004 - Nancy Fraser
2003 - Hubert Dreyfus 
2002 - Judith Butler 
2001 - Hilary Putnam 
2000 - Seyla Benhabib 
1999 - Axel Honneth 
1998 - Stanley Cavell 
1997 - Richard Rorty 
1996 - Albrecht Wellmer 
1995 - Manfred Frank, Daniel C. Dennett en Will Kymlicka

Publicaties

De volgende teksten van de Spinoza Lezingen zijn gepubliceerd door Uitgeverij Van Gorcum: