Willemijn Timmer wilde altijd al rechten studeren. Niet alleen omdat ze wist dat het haar een brede toegang tot de arbeidsmarkt gaf. Ze had ook een sterk verantwoordelijkheidsgevoel en wilde iets veranderen in de wereld. ‘Het klinkt zo naïef, want het is heel lastig om echt iets van betekenis te doen. Maar ik vind dat ik er bij FrieslandCampina in de buurt kom.’

Betrokken bij maatschappij en samenleving

Willemijn werkt sinds anderhalf jaar als legal counsel bij FrieslandCampina. FrieslandCampina is niet puur een commercieel bedrijf, maar is betrokken bij de maatschappij en samenleving. ‘Wij scholen boeren in bijvoorbeeld Nigeria over de verzorging van hun koeien, verbetering van de zuivelproductie en de verduurzaming van de zuivelketen, maar zetten ons ook in om kinderarbeid te bestrijden of het belang van onderwijs uit te leggen, zegt Willemijn.

Als bedrijfsjurist houdt ze zich met name bezig met salescontracten. ‘Wij beheren de gehele keten’, legt ze uit. ‘Onze aandeelhouders zijn de leden-melkveehouders, oftewel boeren. We moeten met elke euro die we uitgeven waarde creëren voor die boeren.’ Ze vervolgt: ‘Wat wij toevoegen voor de boeren in Nederland, maar ook Nigeria? Dat ze een eerlijke prijs krijgen voor hun melk. Ik ben me er zeer van bewust dat mijn werk van invloed is op het inkomen van onze leden-melkveehouders en boeren wereldwijd.’

Commerciële en juridische bril

Als jurist is ze enorm betrokken bij de organisatie. ‘Ik ben in staat om met een commerciële en juridische bril te kijken, belangen af te wegen en tegen elkaar af te zetten en deze met elkaar op een lijn te brengen. Als bedrijfsjurist ben ik hier goed in, omdat ik weet welke kant het bedrijf op wil, wat er speelt en welke gevoeligheden er zijn.' Willemijn raadt iedere student aan om eerst de advocatuur in te gaan: 'Daar word je breed onderlegd en alle grote bedrijven willen graag dat je op die manier bent opgeleid. Het heeft een toegevoegde waarde: je weet wat er speelt in de maatschappij.’

‘Ik werd er zelfstandig’

Willemijn wil niet per se advocaat worden als ze begint met haar rechtenstudie, maar een universitaire rechtenstudie was wel altijd haar plan. Na het propedeusejaar HBO Rechten in Utrecht maakt ze de overstap naar de universiteit. Als haar vriendinnen kiezen voor de UvA, gaat ze mee. Een band met Amsterdam heeft ze niet. Wel is ze blij met haar keuze: ‘De Oudemanhuispoort was een veilige plek. Ik heb hier de basis gelegd voor de rest van mijn werkende, maar ook niet-werkende leven. Je leert er naast theorie bovendien sociale vaardigheden. Ik werd er zelfstandig.’

Relevante bijbanen en stage op Curaçao

‘Als je betrokken bent en goed je best doet, kun je tijdens je studie contacten leggen die goed zijn voor de rest van je carrière’, vindt Willemijn. Tijdens haar studie werkt ze bij Stichting Rechtswinkel. ‘Ik zag direct wat ik aan mijn studie had. Het was bovendien een goede plek om sociale vaardigheden te ontwikkelen, want er kwamen veel kwetsbare mensen met verschillende achtergronden langs.’ Daarnaast werkt ze ook als buitengriffier bij de Rechtbank in Utrecht: ‘Er werd actief naar mijn mening gevraagd en ik kreeg een kijkje in hoe de rechterlijke macht werkt.’

Willemijn volgt tijdens haar studie ook een stage op Curaçao. Als rechtenstudent kun je daar gemakkelijk heen, omdat het Antilliaanse burgerlijk wetboek in hoofdlijnen hetzelfde is als het Nederlandse. Ze kiest voor een echt Antilliaans kantoor. Willemijn ziet grote verschillen in de praktische kant van het werk. ‘Hier worden stukken digitaal of in hard copy naar de rechtbank verstuurd. Daar loop je met je conclusie van antwoord in de hand naar de rechtbank.’ Ze leert om met beide benen op de grond te blijven staan: ‘De rechter is ook maar een mens die je op het strand tegenkomt.’

Blije bedrijfsjurist

Na haar afstuderen gaat Willemijn de advocatuur in en doet ze samen met een partner overnamepraktijken. Na de advocatenopleiding besluit ze dat ze iets anders wil doen: ‘Ik wil proactief betrokken zijn bij het opstellen van beleid of besluitvorming. Dan ben je beter in staat om te adviseren.’ Ze maakt de switch naar een non-profitorganisatie in het onderwijs om te ervaren hoe het andere uiterste is, maar het past niet bij haar. ‘Ik miste het commerciële aspect: het dynamische, het hectische. Het ging vooral om het voldoen aan regels.’ Wel ervaart ze hoe fijn het is om onderdeel te zijn van een organisatie en vanaf stap één betrokken te zijn bij plannen en projecten.

Dan komt de vacature van FrieslandCampina op haar pad. De binding met de maatschappij in combinatie met de commerciële kant spreekt haar aan. ‘Ik ben blij met het pad dat ik heb bewandeld en heel trots om nu bij FrieslandCampina te werken.’ Willemijn legt uit waarom: ‘Als de garantieprijs van melk daalt, komen boeren gelijk in de problemen. Het maakt je heel bewust van je handelen.’ Ze vervolgt: ’Hetzelfde geldt in de rechtelijke macht. Jouw beslissen en handelen heeft impact op een mensenleven.’

Overstap naar rechtelijke macht?

Willemijn sluit niet uit dat ze ooit de overstap maakt naar de rechterlijke macht. ‘Ik weet en begrijp waar ze mee te maken hebben.’ Er zijn verschillende instroommomenten om rechter te worden. ‘Het kan direct na je studie’, legt ze uit, ‘maar er zijn ook instapmomenten nadat je relevante werkervaring hebt opgedaan. Voor mijn gevoel was ik direct na de studie nog te groen om al in de rechtenopleiding in te stromen. Dat was geen onzekerheid, maar zelfkennis.’