17 juni 2022
Om textiel goed te recyclen kunnen afvalstromen niet te gemengd zijn. In de praktijk bestaat textielafval vooral uit mengsels van met name katoen en polyester, waardoor dit afval merendeels wordt gestort of verbrand. Gelukkig zijn er veelbelovende nieuwe technieken om katoen te recyclen, zelfs als het met polyester is vermengd. Deze technieken hebben echter alleen kans van slagen als consumenten ze omarmen.
Sociaal psychologen Frenk van Harreveld en Cameron Brick gaan onderzoek doen naar de bereidheid van consumenten om gerecycelde textielproducten te kopen. Zij zullen de psychologische factoren beschrijven achter onze intenties om kledingafval te recyclen en onze acceptatie van gerecycled textiel dat is geproduceerd met nieuwe technieken.
Wasgedrag wordt vaak over het hoofd gezien als factor die bijdraagt aan de ecologische voetafdruk van textiel. Door het wassen van textiel komen echter synthetische microvezels vrij. Veel microplastics komen langs deze route in het milieu terecht. Er is weinig bekend over de bereidheid van mensen om maatregelen te nemen die deze vervuiling verminderen.
In dit project ontwikkelt Brick een nieuwe onderzoeksmethode om emissiegegevens van huishoudens te verzamelen. Ook onderzoekt hij hoe samenwerking met burgers in het project hun betrokkenheid en kennis vergroot en milieuvriendelijker gedrag bevordert. Het overkoepelende doel is te achterhalen hoe gedragsveranderingen op lokaal niveau bijdragen aan het verminderen van vervuiling op wereldschaal.
Voor dit project ontvingen Brick en zijn interdisciplinaire team een startsubsidie Sustainable Prosperity van 47.000 euro van de Universiteit van Amsterdam.