Het moderne tijdperk van de epistemologie, vanaf Descartes, kwam gelijktijdig op met de Europese koloniale expansie. Zoals we weten uit de sociologische studies van de wetenschap, hebben kennisprojecten specifieke lokale genealogieën en oriëntaties, en kennisprojecten met betrekking tot kennis zelf verschillen daar niet van. Hoe is de moderne epistemologie beïnvloed door het kolonialisme, en hoe kunnen we het tij keren?

Over Linda Martín Alcoff

Linda Martín Alcoff is hoogleraar filosofie aan de City University van New York. Ze behaalde haar doctoraat aan Brown University na haar bacheloropleiding aan Florida State University en Georgia State University. Haar boeken omvatten Rape and Resistance: Understanding the Complexities of Sexual Violation; The Future of Whiteness; Visible Identities: Race, Gender and the Self, dat de Frantz Fanon Award won, en Real Knowing: New Versions of the Coherence Theory.

Over de Spinozaleerstoel

Sinds 1995 benoemt de afdeling Filosofie van de UvA jaarlijks een buitenlandse filosoof op de Spinozaleerstoel. Als onderdeel van de benoeming houdt de Spinoza-hoogleraar een aantal lezingen bedoeld voor een breed publiek dat op de hoogte wil blijven van hedendaagse ontwikkelingen in de filosofie.

Lezing 1: Extractivism as a model for Modern Epistemology

Extractivistische epistemologieën werken analoog aan extractivistisch kapitalisme: er wordt gezocht naar een of andere epistemische bron - bijvoorbeeld een stukje farmacologische kennis van een inheemse gemeenschap of een plattelandsgenezer over de geneeskrachtige werking van een bepaalde plant, of een artefact van een inheemse begraafplaats. De extractivistische epistemische benadering behandelt deze epistemische bron als scheidbaar van zijn oorsprong, en maakt er vervolgens een kennisgoed van met ruilwaarde waarover exclusieve rechten contractueel kunnen worden vastgelegd, beschermd en afgedwongen. Maar om dit te doen zijn een hele reeks metafysische en epistemologische veronderstellingen nodig over de aard van het weten en de normen voor goed weten.

Lezing 2: A Decolonial Dialogic Approach as a Corrective Epistemology

Decoloniale benaderingen benadrukken de manier waarop contexten onze kennispraktijken informeren en beperken. Deze nadruk is bedoeld als tegenwicht tegen de overmoed die een transcendent beoordelingsvermogen claimt. Maar hoe gaan we na de erkenning van de context naar de volgende fase? Corrigerende benaderingen moeten uitbreiden wat het betekent om 'met' anderen te weten. Het ideaal van ontvankelijkheid voor een open, publieke sfeer moet rekening houden met koloniale geschiedenissen en meervoudige, conflicterende publieken.