Bij Bèta-gamma kreeg ik de vrijheid om vakken en projecten te kiezen die mij interessant leken, waardoor ik ontdekte dat ik zowel goed was in bètavakken als in economie en bedrijfskunde. Daarom koos ik voor een major in scheikunde en voegde ik daar later een major in economie en bedrijfskunde toe. Door deze keuzevrijheid ontwikkelde ik een passie voor het oplossen van maatschappelijke problemen. Voor het afstudeerproject van Bèta-gamma won ik samen met vier medestudenten de Aristoteles-prijs door tomaten te laten groeien op mist in een circulair systeem.
Door mijn bachelor ontdekte ik dat ik niet hoefde te kiezen tussen mijn verschillende interesses, want ik kan ze samenbrengen met een interdisciplinaire benadering. Sterker nog, soms moet je een probleem vanuit verschillende disciplines bekijken om hem op te lossen. Daarom ging ik ook na mijn bachelor verder met mijn interesses in zowel de bètavakken als bedrijfskunde met een dubbele masteropleiding: "Science for Energy and Sustainability" en "Molecular Design Synthesis and Catalysis". Ook nam ik deel aan het Tesla minor programma, waarbij je een half jaar lang werkt aan een maatschappelijk geëngageerde opdracht voor een opdrachtgever buiten de universiteit.
Na mijn master werd ik uitgenodigd om te solliciteren voor een PhD positie bij de professor waar ik mijn afstudeerproject deed. Het PhD-project was gericht op het omzetten van CO2 in brandstof met behulp van zonlicht en speciale zonnecellen. Na mijn PhD-opleiding was ik nog steeds gefascineerd door deze zonnecellen en mede dankzij het "Faculty of Impact" programma kon ik mijn eigen bedrijf “Lightcore” opzetten. Het bedrijf maakt cellen die licht uit de omgeving absorberen om kleine elektronische apparaten energetisch zelfvoorzienend te maken.
Uiteindelijk is voor mij helder geworden dat “een keuze maken” helemaal niet zo definitief is als dat het klinkt. Vooral binnen de studie Bèta-gamma heb ik de kans gekregen om vrij te kiezen wat ik wilde doen en wie ik wilde zijn. Deze studie heeft mij enerzijds geleerd over de disciplinaire eilandjes maar vooral heeft het mij geleerd over de bruggen daartussen.