Milan Bilík had met een vriend afgesproken om voor het grote avontuur te gaan als ze gingen studeren. De Bosschenaren lieten de voor hen voor de hand liggende universiteitssteden Tilburg en Nijmegen links liggen en kwamen in eerste instantie uit in Leiden, zonder er ook maar 1 infodag te bezoeken. Milan kiest voor rechten, omdat hij vindt dat deze studie raakvlakken heeft met geschiedenis en maatschappijleer: twee vakken die hij wel aardig vond op de middelbare school. ‘Eigenlijk was ik helemaal niet bezig met studeren en al helemaal niet een specifieke studie’, stelt hij.

De intieme Oudemanhuispoort

Voor Milan eindigt het avontuur in Leiden in een verloren jaar. Leiden blijkt vooral een studentenstad te zijn waar het verenigingsleven een grote rol speelt, en dat past niet bij hem. Hij noemt Leiden ‘te klein’ en besluit om naar Amsterdam te verhuizen. Zijn rechtenstudie zet hij voort bij de UvA: ‘De UvA was leuker en intiemer opgezet dan de VU met haar hoogbouw. Nu kunnen we een UvA-en-VU-strijd niet meer voorstellen, maar in mijn tijd speelde dat wel.’ De rechtenfaculteit bevond zich destijds nog in de Oudemanhuispoort, die voor Milan onlosmakelijk verbonden is met zijn studietijd. Gevoelsmatig is de afstand met de rechtenfaculteit voor hem groter geworden, nu deze op de Roeterseilandcampus is gehuisvest. ‘Ik voel nog steeds een band met de UvA. Maar als ik aan de rechtenfaculteit denk, dan loop ik in een rechte lijn naar de Oudemanhuispoort. Alleen vind ik daar geen FdR meer.’ Toch zou Milan zich in het nieuwe gebouw thuis voelen als hij nu zou studeren. Hij vindt de UvA-campus mooi en smaakvol vormgegeven. Ook kan hij de locatie in het centrum van de stad én het uitzicht over de stad waarderen: ‘Daarvoor kom je naar Amsterdam.’

Arbeid en sport

Sommige alumni zullen Milan nog kennen van zijn werkzaamheden bij de Onderwijsbalie. Tijdens zijn studie helpt hij als Medewerker Studentzaken bij het beantwoorden van diverse studiegerelateerde vragen. Vooral tijdens de lancering van het destijds nieuwe studentinformatiesysteem (SIS) was het erg druk, herinnert hij zich. Deze studentenbaan had Milan via StudiJob gekregen, een  studentenuitzendbureau waar hij na zijn studie aan de slag gaat als HR Consultant. In 2018 biedt StudiJob hem de kans om een jaar als Beleidsondersteuner bij de in 2014 opgerichte Topsport Academie Amsterdam te werken. Hier draagt hij bij aan de doorontwikkeling van de academie en helpt hij bij de aanvraag van Erasmus-subsidieaanvragen.

Het is geen wonder dat Milan deze kans met beide handen heeft aangegrepen, want sport loopt als een rode draad door zijn leven. ‘Ik deed aan voetbal, ijshockey en tennis en beleefde dit met de intensiteit van een topsporter, maar tot de topsport heb ik het nooit geschopt’, vertelt Milan. Toch vindt hij op dit interessegebied wel een aansluiting binnen zijn studie: Arbeid en Sport. Het is de richting waarin hij afstudeert. ‘Kies altijd een scriptieonderwerp waar jij blij van wordt, niet waarmee je de droombaankans vergroot’, vindt hij.

Inmiddels werkt Milan in Den Haag als HR-adviseur bij ZonMw, een bedrijf dat gezondheidsonderzoek met subsidies financiert en stimuleert. ‘Als opgeleide jurist ken je het rechtspositionele kader van waaruit de arbeidsrelatie wordt vormgegeven. Maar een relatie is natuurlijk meer dan het rechtspositionele kader, het is veel gelaagder’, vertelt Milan over zijn huidige functie. ‘Binnen HR heb je de mogelijkheid om invloed uit te oefenen op de dynamiek tussen werkgever en werknemer. Als vraagbaak voor zowel leidinggevende als werknemer leer je de uitdagingen en diepgang van de relatie kennen. Dit vraagt inlevingsvermogen, zonder dat je daarbij de zakelijke context uit het oog verliest.’

Een echte Amsterdammer

Werken in Den Haag betekent voor Milan niet automatisch verhuizen naar Den Haag. Hij is nooit meer uit Amsterdam weggegaan. Inmiddels woont hij samen met zijn Engelse vriendin, die hij in Amsterdam tijdens Koninginnedag 2013 heeft ontmoet, ‘in de Westerstraat in de Jordaan, waar iedereen met Koninginnedag is’. Ook heeft hij nog steeds contact met medestudenten van vroeger. ‘Laatst ben ik met een oud-studiegenoot wat gaan drinken op de Nieuwmarkt. Gewoon in Amsterdam, met een echte Amsterdammer.’ Zijn dierbaarste herinnering aan zijn studie is de intreeweek, waar hij alle mooie plekken van Amsterdam heeft leren kennen.

Een andere dierbare herinnering is de afronding van zijn propedeusejaar. Het enige vak dat hij nog moest halen was Conflictbeslechting, maar hij had de deadline gemist. Dankzij een creatieve argumentatie kreeg hij wat coulance, maar tegelijkertijd ook een berg aan feedback. Milan noemt de docent, de heer Van der Vliet, een ‘waanzinnig inspirerende man’. De lessen hebben zijn kijk op de wereld blijvend veranderd: ‘Je werd gedwongen om met een extern perspectief naar het recht te kijken. Deze lessen draag ik nog altijd met mij mee als specialisten in het huidig tijdsgewricht het recht vertalen naar een op zichzelf staand geheel.’