Ad Oskam werd geboren in Amsterdam en bracht daar zijn jeugd door. Na zijn doctoraalexamen scheikunde in 1964 promoveerde hij in 1971 bij prof. Harm Gerding op zijn proefschrift over vibratie- en rotatie-spectroscopie van anorganische tolvormige moleculen. Daarna ontwikkelde hij zijn onderzoek in de anorganische chemie van hoofdgroep- en overgangsmetalen met behulp van vibratie- en foto-elektronspectroscopie. Ad werd in 1974 benoemd tot lector en in 1980 tot gewoon hoogleraar anorganische chemie. Zijn vruchtbare onderzoek leidde in ruim vier decennia tot een veertigtal dissertaties en ruim 250 wetenschappelijke publicaties.

Vruchtbaar onderzoek en hooggewaardeerd onderwijs

Met de komst van prof. Kees Vrieze brak een grote bloeiperiode aan. Samen met dr. Dick Stufkens paste Ad tijd-opgeloste en vibratiespectroscopie toe en (oppervlakte) Ramanspectroscopie. Hij stond bovendien aan de wieg van de matrix-isolatie spectroscopie. Zijn fundamentele onderzoek leverde veel inzichten op in de rijke chemie en reactiviteit van anorganische (foto)systemen en (foto)katalyse.

Ads onderwijs werd altijd hoog gewaardeerd; met name zijn colleges waren legendarisch. Tevens heeft hij veel bijgedragen aan de totstandkoming van een Europese Bachelor waarbij hij de kwaliteit en inhoud van het scheikundeonderwijs bewaakte. Op dit onderwerp was hij een van de sleutelfiguren binnen de EU onderwijsorganisatie. Ook bestuurlijk heeft Ad zich uitstekend van zijn taak gekweten. Hij bekleedde vele locale, landelijke en internationale functies, onder meer als decaan van de toenmalige (sub)faculteit Scheikunde in de periode 1982-85.

Sterk organisator

Ad was een heel goed organisator met veel gevoel voor detail. Na zijn vervroegde pensionering in 1998 (vrijwillig, om ruimte te maken voor jonge wetenschappers) bleef Ad tot 2015 onbezoldigd verbonden aan de UvA . Hij stelde zijn energie, expertise en betrokkenheid blijvend en gul ten dienste van de achtereenvolgende scheikunde-instituten en de faculteit. In de latere periode was hij met name organisatorisch actief. Wij zijn hem dankbaar voor zijn onmisbare bemoeienis - tot in de kleinste maar relevante details - met de verhuizing van het instituut naar het Science Park in 2009-2010. Al jaren tevoren was hij bezig deze ingrijpende gebeurtenis minutieus en kundig voor te bereiden en te begeleiden. Het is slechts een van de vele voorbeelden van zaken waarvoor Ad de verantwoordelijkheid op zich nam en tot een goed resultaat bracht.

We zullen ons Ad Oskam blijvend herinneren als een gerespecteerd wetenschapper, een integer bestuurder, een goede vriend en collega en een warm mens. Ons medeleven gaat uit naar zijn vrouw Lies, zijn kinderen, familie en vrienden.