Plastics zijn complexe materialen. Een recente studie heeft meer dan 10.000 chemische stoffen geïdentificeerd die mogelijk zijn gebruikt bij de productie van plastic, met als resultaat dat plastics een breed scala aan chemische stoffen kunnen bevatten. Een algemeen gebrek aan coördinatie tussen fabrikanten heeft ertoe geleid dat plastics van verschillende fabrikanten vaak verschillende chemische samenstellingen hebben voor dezelfde toepassingen. De diversiteit van ingrediënten en samenstellingen van plastics zorgt voor veel uitdagingen. Wetenschappers en maatschappelijke organisaties maken zich in toenemende mate zorgen over de negatieve effecten op de gezondheid van de mens en het ecosysteem veroorzaakt door veel chemicaliën in plastics, die tijdens de levensduur van het product in de omgeving kunnen lekken.

Dit is echter niet alles. Even belangrijk, maar vaak over het hoofd gezien: de diversiteit aan chemicaliën in kunststoffen kan veel uitdagingen opleveren voor de huidige en opkomende technologische oplossingen voor plasticvervuiling. “Deze diversiteit aan chemicaliën in verschillende plastic producten maakt verschillende afvalstromen onverenigbaar. Deze onverenigbaarheid kan de kwaliteit van recyclingproducten aanzienlijk verminderen, wat resulteert in downcycling en leidt tot giftig afval dat extra veilige behandelingsmaatregelen vereist," zegt de hoofdauteur, dr. Zhanyun Wang, een wetenschapper van Empa - Swiss Federal Laboratories for Materiaalkunde en Technologie.

Dr. Antonia Praetorius, assistant-professor aan de Universiteit van Amsterdam, voegt hieraan toe: “Een potentiële oplossing om afval veroorzaakt door wegwerpplastic (single-use plastic) tegen te gaan, is om meer gebruik te maken van herbruikbare plastic producten met een langere levensduur. Hoe complexer de chemische samenstelling van deze herbruikbare plastic producten, hoe moeilijker het is om de houdbaarheid en veiligheid van het product te waarborgen gedurende de langere levensduur.”

Aanbevelingen voor beleidsmakers

Desalniettemin is er nu ruimte voor optimisme over de zoektocht naar wereldwijde oplossingen voor plasticvervuiling. De auteurs bevelen beleidsmakers en leiders in de industrie met klem aan om gebruik te maken van de unieke kans die de onderhandelingen over het plasticverdrag bieden om hun krachten te bundelen en plastics opnieuw te ontwerpen. Door een gemeenschappelijke set veilige chemische additieven te identificeren die bepaalde sleutelfuncties vervullen, kunnen eenvoudigere en meer gestandaardiseerde plastic formuleringen worden ontwikkeld. De auteurs doen met name concrete, bruikbare aanbevelingen over hoe het verdrag er voor kan zorgen dat de diversiteit en complexiteit van chemicaliën bij de productie van plastic worden verminderd. Dit helpt niet alleen het uitfaseren van gevaarlijke chemicaliën uit de plasticproductie, maar maakt ook de maatschappelijke transitie naar een circulaire plasticeconomie mogelijk.

Het volledige artikel kan hier gelezen worden. 

Beschikbaar voor vragen:

• Zhanyun Wang, Empa – Zwitserse federale laboratoria voor materiaalwetenschap en -technologie, Zhanyun.wang@empa.ch
• Antonia Praetorius, Universiteit van Amsterdam (Nederland), a.praetorius@uva.nl