Faculteit der Rechtsgeleerdheid
14 juni 2022
De moord op Derk Wiersum, ontwikkelingen in het Marengo-proces, de moord op Peter R. de Vries: het zijn ernstige gebeurtenissen in Nederland de afgelopen jaren die de misdaadbestrijding en het strafrecht hebben opgeschud. Zo willen officieren van justitie in strafzaken die gelinkt worden aan de zware en georganiseerde criminaliteit niet meer gefilmd worden, en worden rechters en journalisten beveiligd.
Sven Brinkhoff is hoogleraar Strafprocesrecht en is gespecialiseerd in georganiseerde misdaad. Hij is veelvuldig in de media met zijn visie op misdaadbestrijding. Een greep uit de optredens van de afgelopen maand.
In het Marengo-proces en de zaak tegen motorclub Caloh Wagoh werden al de namen van politiemensen, het OM en rechters geanonimiseerd, maar in de zaak-De Vries zijn zelfs de namen van ooggetuigen, de betrokken recherche en geraadpleegde deskundigen geheim. 'Het is verdrietig', zegt Sven Brinkhoff in Trouw, 'dat functionarissen binnen het strafrecht zich niet langer veilig voelen om in alle openheid hun werk te doen.'
Kelly en Royce de Vries maakten indruk met hun spreken in de zaak over de moord op hun vader. Maar het is angst die regeert in de Marengozaak en dit weerhoudt veel nabestaanden ervan om te spreken. 'Er is een angstspiraal ontstaan,' zegt Brinkhoff in NRC. 'Dat heeft effect op de rest van de samenleving.'
De angst, die als een donkere wolk boven de Marengozaak hangt, staat volgens Brinkhoff niet op zichzelf. In een artikel voor juristenmaandblad Ars Aequi betoogt hij dat Nederland wel degelijk belangrijke kenmerken van een narcostaat vertoont. Bij Radio 1 praat hij hierover door. Kan Nederland echt worden vergeleken met landen als Colombia, Mexico en Suriname?
De twee verdachten van de moord op Peter R. de Vries hangt levenslang boven het hoofd. Dat het OM deze eis heeft neergelegd, verbaast Sven Brinkhoff niet. Bij de NOS zegt hij: 'Als je zo'n boegbeeld op deze manier doodt, levert dat maatschappelijk enorme onrust op. Het OM voelt een plicht om die onrust te adresseren en daar past volgens hen maar één straf bij: levenslang.'
In grote drugszaken sturen rechters verdachten eerder naar huis om hun strafzaak in vrijheid af te wachten, schrijven meerdere kranten. Dit omdat de verdachten anders langer dan een jaar in voorarrest zitten. En dat vinden rechters te lang. 'Ik snap de frustratie van de officier. Dit geeft maar weer eens aan hoe zwaar overbelast de strafrechtelijke keten is', zegt Brinkhoff in het AD. 'Aan de andere kant: de voorlopige hechtenis is geen voorschot op een straf. Daarom vind ik het juist een heel goede zaak dat rechters nu scherper kijken of verdachten wel zo lang in voorarrest moeten blijven.'