In het rapport ‘Update the Unfair Contract Terms directive for digital services’, dat Marco Loos en Joasia Luzak voor het Europees Parlement schreven, analyseren ze veel voorkomende bedingen in overeenkomsten van aanbieders van digitale diensten. Ook geven ze aan wanneer deze clausules het contractuele evenwicht tussen de rechten en plichten van de partijen ten nadele van de consument aanzienlijk kunnen verstoren, en daarom onder de richtlijn ‘oneerlijke bedingen in overeenkomsten’ zouden moeten vallen.

Huidige richtlijn van 1993

De huidige richtlijn oneerlijke bedingen werd in 1993 vastgesteld. Dat was voordat digitale diensten in de moderne samenleving gemeengoed werden, en voordat big data het gebrek aan contractueel evenwicht tussen aanbieders van digitale diensten en consumenten verergerden.

Uit het rapport blijkt dat het noodzakelijk is om deze richtlijn te wijzigen om consumenten online beter te beschermen tegen oneerlijke contractvoorwaarden van digitale serviceproviders. Ook biedt een gewijzigde richtlijn aan de digitale dienstverleners meer rechtszekerheid over welke bedingen en voorwaarden als eerlijk worden beschouwd.

Zwarte of grijze lijst

Loos en Luzak hebben verschillende termen geïdentificeerd die momenteel door digitale diensten worden gebruikt en die volgens hen (bijna) altijd oneerlijk zijn wanneer ze in overeenkomsten met consumenten worden gebruikt. Ze kunnen echter niet of slechts indirect in verband worden gebracht met items op de huidige indicatieve lijst.

Loos en Luzak bevelen aan om deze bepalingen op een zwarte lijst te plaatsen of een grijze lijst te starten van bedingen die geacht worden oneerlijk te zijn indien deze worden gebruikt in een contract met een digitale dienstverlener. Ook bevelen ze aan om de sanctie voor het gebruik van termen die oneerlijk zijn te versterken.