Het moderne leven door een oude lens

‘Met behulp van hashtags en esthetiek passen tradwives traditionele waarden aan voor het digitale tijdperk,’ zegt Sarah Bracke, hoogleraar sociologie aan de UvA. Ze dragen gebloemde schorten, tonen versgebakken taarten en prachtige woonkamers, en bespreken de voordelen van een leven gewijd aan huishouden en moederschap, terwijl hun partners de kostwinner zijn.

Waarom de tradwife-levensstijl zo aantrekkelijk is

De aantrekkingskracht van de tradwife-levensstijl is voor iedere aanhanger anders. Irene van Driel, communicatiewetenschapper aan de UvA, zegt: ‘Sommige vrouwen voelden zich niet vertegenwoordigd door het geëmancipeerde beeld van vrouwen, zoals dat van de Spice Girls. Anderen voelen zich overweldigd door de eisen van het moderne leven en aangetrokken tot de eenvoud van traditionele rollen.’

Volgens Liza Mügge, universitair hoofddocent aan de faculteit Politieke Wetenschappen van de UvA, past dit gevoel in een breder, historisch patroon: ‘Iets soortgelijks gebeurde na de feministische bewegingen van de jaren 1970, toen sommige vrouwen terugverlangden naar wat zij zagen als eenvoudiger tijden.’

Mijn lichaam, mijn keuze: feminisme en de tradwife-beweging

Een intrigerend aspect van de tradwife-beweging is de kruising met feministische ideologieën. Sommige tradwives gebruiken de slogan ‘mijn lichaam, mijn keuze’ om hun levensstijl te rechtvaardigen. Sarah Bracke is hier kritisch over: ‘Alleen focussen op persoonlijke keuzes negeert de grotere problemen die het feminisme probeert aan te pakken.’ Ze benadrukt dat we naast individuele keuzes ook moeten kijken naar de invloed van maatschappelijke en economische structuren. ‘Na decennia van feminisme dat tegen traditionele grenzen vocht, grijpen tradwives terug naar ouderwetse patronen.’

Liza Mugge waarschuwt: ‘Het nastreven van traditionele rollen kan ten koste gaan van de vooruitgang in gelijke rechten voor vrouwen. De complexiteit van het feminisme wordt dan gereduceerd tot ‘gewoon een aantal lifestyle-keuzes’.’

Politieke ondertoon en raciale implicaties

De tradwife-trend gaat niet alleen over persoonlijke keuzes, maar heeft ook politieke en raciale implicaties. Mügge wijst erop dat tradwives vaak een nostalgisch beeld hebben van een tijd waarin vrouwen thuisbleven, wat overeenkomt met conservatieve overtuigingen. ‘Hoewel niet iedereen in de tradwife-gemeenschap openlijk rechtse politiek steunt, biedt de trend ruimte voor deze ideeën,’ zegt ze.

Bracke voegt toe: ‘Sommige tradwives delen ideeën die lijken op die van extreem-rechtse groepen, vooral rond het verhogen van geboortecijfers onder witte bevolkingsgroepen.’ Dit toont aan dat de trend niet alleen over lifestyle gaat, maar ook deel uitmaakt van grotere politieke ideeën. De opkomst van de tradwife gaat hand in hand met de groei van conservatieve politiek, die vaak tegen moderne gendergelijkheid is. Sociale media verspreiden deze conservatieve ideeën door ze aantrekkelijk te maken.

Virale trends: de rol van sociale media

Sociale media spelen een grote rol in de verspreiding van de tradwife-ideologie, merkt van Driel op. ‘Het is fascinerend hoe een beweging kan groeien en transformeren online, waardoor een zelfversterkende cyclus van interesse ontstaat.’ Ze legt uit: ‘Als je begint met het bekijken van tradwife-content, zelfs uit nieuwsgierigheid, zullen algoritmen je steeds meer van dit soort content tonen, waardoor je uiteindelijk extreemrechtse ideeën te zien kunt krijgen.’

Sociale media beïnvloeden ook sterk hoe we genderrollen zien en versterken vaak traditionele stereotypen, zegt Van Driel. Ze merkt op dat meisjes vaak content over schoonheid en mode zien, terwijl jongens meer zien over wetenschap en sport. ‘Deze kloof weerspiegelt niet alleen maatschappelijke verwachtingen, maar versterkt ze ook,’ aldus de communicatiewetenschapper. Ze moedigt jongeren aan om hun mediaconsumptie te diversifiëren om een breder wereldbeeld te ontwikkelen en echokamers te vermijden. ‘Mediabedrijven moeten diversiteit bevorderen en vooroordelen in hun algoritmen verminderen voor een eerlijker gender- en cultuurbeeld.’