Bagchi's werk heeft een speciale focus op schrijvers uit - of verbonden met - Zuid-Azië, van de 18e eeuw tot nu. Ze onderzoekt wereldliteratuur in het Engels, in het bijzonder van die periodes en genres die tot voor kort verwaarloosd werden in onderzoek – zoals utopische en dystopische fictie uit het mondiale zuiden, verhalen over informeel en formeel onderwijs voor vrouwen, en fictie in het Engels van (met name vrouwelijke) schrijvers uit koloniaal en postkoloniaal Zuid-Azië.

De professor is wereldwijd misschien wel het meest bekend om haar werk over Rokeya Sakhawat Hossain, een feministische schrijver en docent die leefde in het India van begin 20e eeuw. ‘Hossain heeft nooit buiten India gereisd, en toch toont ze in haar werk een opmerkelijk niveau van betrokkenheid, interesse en vaak solidariteit met vrouwen die lijden onder patriarchale onderdrukking in allerlei delen van de wereld, zoals Groot-Brittannië en Afghanistan’, zegt Bagchi. ‘Het is een interessant voorbeeld van hoe culturen via literatuur met elkaar verweven kunnen zijn, en hoe mensen via teksten in contact staan met andere delen van de wereld.’

Interactie met Jane Austen

Onder Bagchi's huidige projecten zijn een onderzoek naar ouder worden en vrouwen in Zuid-Azië, een project over transculturele utopie en de naweeën daarvan, en onderzoek naar de weerklank van Jane Austens fictie in koloniaal en postkoloniaal India.

Bagchi: ‘Het werk van Jane Austen is een van mijn blijvende interesses. Ik beschouw haar als een van de slimste en meest productieve schrijvers die ik heb mogen bestuderen. Ik ben vooral geïnteresseerd in de manier waarop vrouwelijke schrijvers in Zuid-Azië vanaf de 19e eeuw met Austen omgaan. Mensen herkennen iets van zichzelf in haar, in haar satire, haar geestige maatschappijkritiek en haar vermogen om op te komen voor de keuzes van jonge vrouwen.’

Verbindingen tussen heden en verleden

De nieuwe leerstoel World Literatures: English is in het leven geroepen om een verbinding te leggen tussen Europese en mondiale literatuur- en cultuurstudies. ‘Engelse literatuur wordt al sinds het begin van de 19e eeuw onderwezen in plaatsen als Kolkata, India, waar ik oorspronkelijk vandaan kom’, zegt Bagchi. ‘Het Engels wordt gebruikt door mensen op allerlei verschillende locaties en door een grote verscheidenheid aan stemmen. Door wereldliteratuur in het Engels te bestuderen, krijgen we inzicht in hoe deze mensen de wereld zien.’

De hoogleraar kijkt uit naar de samenwerking met haar nieuwe collega's aan de UvA. ‘Ik ben erg blij om in dit geweldige team te kunnen werken, en ik kijk uit naar de dialoog met wetenschappers die werken aan de vroegmoderne periode, de 18e en 19e eeuw en de middeleeuwen – en naar dit soort pluralisme en diversiteit van methodologieën, benaderingen en corpora. Ik heb sterk het gevoel dat het verleden ook deel uitmaakt van ons heden, dus ik wil graag blootleggen hoezeer de hedendaagse wereldliteratuur in het Engels is verbonden met het verleden. Die verbanden zijn zelfs vandaag de dag te zien, bijvoorbeeld in nieuwe films, grafische kunst en in romantische fictie.’

Over Barnita Bagchi

Barnita Bagchi behaalde een BA in Engelse literatuur aan de Jadavpur Universiteit in Kolkata, een MA aan de Universiteit van Oxford en een PhD aan de Universiteit van Cambridge. Ze werkte aan het Institute of Development Studies Kolkata in India en was de afgelopen 14 jaar universitair hoofddocent vergelijkende literatuurwetenschap aan de Universiteit Utrecht. Haar belangrijkste publicaties zijn The Politics of the (Im)possible: Utopia and Dystopia Reconsidered (2012), een standaardwerk op het gebied van utopische studies, en het boek Connecting Histories of Education: Transnational Exchanges and Cross-Cultural Transfers in (Post)colonial Education (2014). Naast haar academische werk is Bagchi ook vertaler van Bengaalse literatuur naar het Engels. Bij de UvA is ze verbonden aan de Amsterdam School for Cultural Analysis (ASCA).