9 januari 2020
Volgens Jafari, die sinds enige tijd ook verbonden is aan Princeton University, is de situatie alleen te begrijpen wanneer je inziet dat de huidige ontwikkelingen niet plaatsvinden in een vacuüm. ‘Je moet het zien in de context dat de Amerikanen sinds 2003 aanwezig zijn in Irak, en dat ook de Saudiërs veel invloed in de regio hebben. Omdat Iran bijvoorbeeld geen economische sancties aan de VS kan opleggen, neemt het zijn toevlucht tot asymmetrische oorlogsvoering: door toe te slaan via bondgenoten.’
Soleimani was een invloedrijke militaire leider die met het oog daarop bondgenootschappen smeedde in het Midden-Oosten. Op die manier probeerde de generaal de Amerikanen te ondermijnen. ‘Iran moest in staat zijn om bij een eventuele militaire aanval van de VS zo veel speldenprikken uit te kunnen delen dat de Amerikanen flink zouden gaan bloeden.’
Volgens Jafari betekent de dood van Soleimani een klap voor de Iraanse regering, maar voelt het regime zich er ook juist door gesterkt: ’Omdat er sprake is van een noodsituatie kan het regime zich veroorloven om nog repressiever en agressiever op te treden, zowel in eigen land als naar de buitenwereld. Critici zullen zich nu juist gedeisd houden. Trump heeft zo een averechts effect bereikt: de protesten in Iran worden nu overschaduwd door nationalistische sentimenten die opkomen, en Iran en Irak bewegen naar elkaar toe.’
Volg voor meer updates @JafariPeyman op Twitter.
Master Midden-Oostenstudies
Master American Studies