Ik wist aan het eind van de 5e klas al dat ik Psychobiologie wilde studeren, maar het duurde nog lang voor ik de knoop echt durfde door te hakken. Ik dacht altijd dat een studiekeuze de rest van mijn leven zou bepalen. Tijdens mijn bachelor kwam ik erachter dat die keuze niet zo definitief is als ik dacht. In de bachelor zelf heb je nog veel ruimte voor keuzevakken of bijvoorbeeld een stage. Ook kan je na deze bachelor nog uit verschillende masters kiezen. Uiteindelijk kan je dus op heel veel plekken terechtkomen.
Ik denk dat Psychobiologie interessant is als je vanuit biologisch perspectief naar menselijk gedrag wilt kijken. Hoe komt dit gedrag tot stand? Ik vind het heel interessant om na te denken de processen die erachter zitten. Daarnaast is er nog heel veel wat we nog niet weten over de hersenen of hersenziekten. Als je meer wilt leren over de biologie van hersenziekten, en over hoe dit gerelateerd is aan gedragsveranderingen, dan is deze studie iets voor jou.
Ik vond de hersenen en hersenziektes altijd heel fascinerend. Wat is er precies aan de hand als mensen een depressie hebben of leiden aan de ziekte van Alzheimer? Je ziet bij dat soort ziekten enerzijds duidelijke verschillen in gedrag, maar anderzijds ook duidelijke veranderingen in de hersenen. Ik wilde weten hoe het een met het ander te maken heeft.
Na deze bachelor zou ik graag een schakeljaar willen doen om daarna de master klinische neuropsychologie te kunnen doen. In die master ga je mensen met niet aangeboren hersenletsel diagnosticeren en helpen met revalideren. Het liefst zou ik klinische neuropsychologie combineren met een onderzoeksmaster, zo hoop ik later onderzoek te combineren met klinisch werk, bijvoorbeeld in een GGZ- instelling of een revalidatiecentrum.