Over mij

Als vijfde telg van een Rotterdams gezin van zeven kinderen startte ik mijn professionele loopbaan aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Naast mijn middelbare school (Erasmiaans Gymnasium) studeerde ik aan de school voor jong talent van 1992 tot 1995 piano (klassiek) als hoofdvak bij Marcel Baudet en Rian de Waal. In 1998 besloot ik om rechten te gaan studeren aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Daar studeerde ik in 2004 af in de richtingen Nederlands recht en fiscaal recht (cum laude). Mijn scriptie “Compartimentering onder belastingverdragen” werd in 2004 bekroond met de NOB/LOF scriptieprijs.

Direct na mijn afstuderen begon ik als assistent in opleiding aan een promotieonderzoek op het gebied van het Europese belastingrecht voor 3 dagen per week, eerst aan de Erasmus Universiteit en vanaf 2007 aan het Fiscaal Instituut Tilburg aan Tilburg University. In 2011 verdedigde ik mijn proefschrift “Freedom of investment  between EU and non-EU member states and its impact on corporate income tax systems within the European Union” aan de economische faculteit van Tilburg University.  Mijn proefschrift werd in 2012 bekroond met de European Doctoral Tax Thesis Award. Naast mijn onderwijs en managementtaken ben ik in dezelfde periode als opleidingsdirecteur mede verantwoordelijk geweest voor het opzetten en laten accrediteren van de Engelstalige masteropleiding International Business Taxation. Deze masteropleiding wordt sinds 2013 aan Tilburg University aangeboden.

Met ingang van 1 april 2016 ben ik voor een periode van 5 jaar benoemd tot bijzonder hoogleraar Corporate Taxation and Corporate Finance aan Tilburg University voor 3 dagen per week. Uit mijn inaugurele rede volgt dat mijn onderzoek onder andere focust op de Europese aanpak van belastingontwijking door multinationale ondernemingen. Ik pleit voor een herbezinning voor de bestaande fiscale aanknopingspunten voor de belastingheffing van multinationaal opererende bedrijven op basis van de economische realiteit in plaats van op basis van de juridische vorm. Daarbij borduur ik voort op mijn aanbevelingen die ik in 2011 deed in het kader van mijn promotieonderzoek. Door de toenemende digitalisering van de economie en de toenemende spanning die dat oproept met het bestaande fiscale systeem is de noodzaak voor een herbezinning verder toegenomen. In het kader van mijn bijzondere leerstoel heb ik mij dan ook uitdrukkelijk en in toenemende mate beziggehouden met de Belastingheffing bij digitale ondernemingen. In dit kader ben ik in het academisch jaar 2018-2019 aangesteld als visiting professor aan de Université Paris I: Panthéon-Sorbonne. In deze rol heb ik mij gericht op de invloed van de digitaliserende economie op de belastingheffing van internationaal opererende bedrijven en personen.

Met ingang van 1 september 2021 ben ik voor een periode van 5 jaar benoemd tot bijzonder hoogleraar Belastingheffing digitale economie voor 2 dagen per week aan de Universiteit van Amsterdam. De bijzondere leerstoel is ingesteld namens de Stichting tot Bevordering van Onderwijs en Onderzoek aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid en wordt – net als mijn eerdere bijzondere leerstoel in Tilburg - volledig gefinancierd door EY. Ik werk thans bij het Amsterdam Centre for Tax Law en ben daarnaast een van de academische leiders van het UvA-onderzoeksproject Research Project - Designing the tax system for a cashless, platform-based and technology -driven society (CPT). Naast mijn onderwijstaken doe ik interdisciplinair onderzoek naar de belastingheffing van de gedigitaliseerde economie en in het bijzonder naar de fiscale uitdagingen en kansen ten aanzien van online platforms. Voortbordurend op mijn eerdere onderzoek ga ik op zoek naar antwoord op de vraag of, en zo ja, hoe het internationale fiscale systeem aangepast moet worden in het licht van de digitaliserende economie. Het doel is daarbij om belastingplichtigen hun “fair share” te laten betalen “in the right place.” 

Ik heb ruim 150 academische en niet-academische publicaties op mijn naam staan en treedt regelmatig op als spreker bij (inter)nationale conferenties, seminars en (gast)colleges.

Naast mijn academische werkzaamheden ben ik sinds 2002 in vaste dienstbetrekking werkzaam bij het internationale advieskantoor EY tegen een vast salaris (onder de Balkenendenorm), thans voltijds, en werk ik 3 dagen per week (tot 1 september 2021: 2 dagen per week) voor EY (thans in Amsterdam). Binnen EY vervul ik sinds 2002 een zelfstandige, niet-commerciële rol op het gebied van interne informatievoorziening en vaktechnische ondersteuning en ontwikkeling. Sinds 1 oktober 2020 ben ik hoofd van het bureau vaktechniek van EY. EY heeft mijn academische ambities altijd erkend en volledig gesteund en heeft vanzelfsprekend geen enkele zeggenschap over mijn wetenschappelijk onderzoek.

Tot slot een persoonlijke noot: ik woon sinds 2014 met mijn vrouw en 2 zoontjes in Amsterdam. Mijn vrije tijd breng ik graag door met mijn gezin. Daarnaast ben ik een fervent marathonloper (bijvoorbeeld in 2006 in Rotterdam (3:13) en in 2021 in Amsterdam (3:33)). Verder speel ik nog steeds graag piano, mede omdat ik ervan overtuigd ben dat muziek- en wetenschapsbeoefening elkaar heel goed kunnen versterken.

Over mijn onderzoek

Mijn onderzoek is normatief-juridisch. Ik beschrijf bepaalde maatschappelijke problematiek vanuit het oogpunt van het geldende fiscale recht en beoordeel vervolgens aan de hand van een transparant normatief toetsingskader of, en zo ja, in hoeverre het geldende recht aanpassing behoeft. Leidend in mijn onderzoek tot nu toe is steeds de idee van de “genuine economic link” in combinatie met de idee van “source country entitlement”. Dat betekent dat inkomen belast zou moeten worden daar waar het daadwerkelijk is gegenereerd en niet waar het uiteindelijk wordt ontvangen. Op die manier zou belastingheffing het gedrag en keuzes van economische actoren (bedrijven, werknemers, zzp-ers) die internationaal actief zijn, zo min mogelijk positief of negatief moeten beïnvloeden. Dit draagt bij aan een eerlijke concurrentie op de markt. De grote uitdaging in een internationaal mobiele en digitaliserende economie is thans hoe men de genoemde “link” met een land dient te bepalen. Met mijn onderzoek wil ik de komende jaren bijdragen aan een antwoord op dat complexe vraagstuk. 

Tegelijkertijd dienen fiscale regels kenbaar en voorspelbaar te zijn. Om die reden sta ik bijvoorbeeld kritisch tegenover de aanpak door de Europese Commissie om internationale belastingontwijking aan te pakken via het Europese mededingingsrecht. De aanpak van belastingontwijking is een taak voor de nationale of Europese wetgever.

Mijn onderzoek tot nu toe is niet empirisch. Vragen zoals: “Zou het goed zijn voor het Nederlandse vestigingsklimaat om de dividendbelasting af te schaffen?”, vallen dus buiten mijn onderzoeksterrein. Overigens pleit ik op basis van de idee van de “genuine economic link” en “source country entitlement” sinds jaar en dag voor versteviging van de dividendbelasting in concernverhoudingen. Hierbij heb ik tegelijkertijd op basis van het (in 2018) geldende Europese recht wel op de Europeesrechtelijke kwetsbaarheid van deze belasting gewezen buiten concernverhoudingen.  

Over de financiering van mijn bijzondere leerstoel

Mijn bijzondere leerstoel wordt feitelijk gefinancierd door EY doordat ik voor twee dagen per week door EY wordt gedetacheerd aan het ACTL (om niet, dus zonder doorbelasting van loonkosten door EY aan de UvA). Daarnaast stelt EY jaarlijks een bedrag van 25.000 euro ter beschikking aan het ACTL. Afgesproken is dat dit bedrag uitsluitend zakelijk aangewend mag worden ten behoeve van mijn onderzoek. Denk daarbij aan het aannemen van één of meerdere extra onderzoekers. Binnen de genoemde afspraak heeft EY geen zeggenschap over hoe dit bedrag wordt aangewend. Met deze financiering stelt EY mij (en andere jonge onderzoekers) opnieuw in staat om mij op academisch vlak verder te ontplooien. Uiteraard heeft EY noch tijdens mijn aanstelling als bijzonder hoogleraar in Tilburg, noch tijdens mijn aanstelling in Amsterdam invloed uitgeoefend op hetgeen ik in mijn wetenschappelijke hoedanigheid heb gepubliceerd. Ook heb ik nooit een wetenschappelijke publicatie ter accordering voorgelegd aan EY. Een concreet voorbeeld vormt mijn promotieonderzoek dat verscheen in 2011, toen de maatschappelijke discussie over belastingontwijking door multinationale ondernemingen nog in de kinderschoenen stond. Hierin doe ik een concreet Europees richtlijnvoorstel voor o.a. de aanpak van brievenbusfirma’s in internationale structuren teneinde belastingontwijking door multinationale ondernemingen tegen te gaan, onder andere door de introductie van verplichte bronheffingen, zoals een dividendbelasting (vanaf pagina 828).