For best experience please turn on javascript and use a modern browser!
You are using a browser that is no longer supported by Microsoft. Please upgrade your browser. The site may not present itself correctly if you continue browsing.
De vrijheid om je opleiding en onderzoeksonderwerp te kiezen is voor Majd Alshoufi niet zo vanzelfsprekend. De Syriër ontvluchtte zijn land in 2019 en sluit zich nu aan bij de Universiteit van Amsterdam. ‘Ik heb het gevoel dat ik echt een verschil kan maken.’

Het was ruim zeven jaar geleden moeilijk te voorspellen dat een student farmacie uit Damascus via een Hestia-beurs onderzoek zou gaan doen bij de rechtenfaculteit. Maar de Syrische burgeroorlog duwde Alshoufi's leven in een andere richting. ‘Na mijn studie farmacie heb ik een paar jaar bij het Rode Kruis gewerkt. Ik wilde al heel lang weg uit Syrië, maar daar werken gaf me een doel. Ik had het gevoel dat ik mensen hielp. Na een tijdje besefte ik dat de situatie niet veranderde en dat ik weg moest.’

 

Voorrecht waarderen

‘Vluchten heeft een grote invloed op alle aspecten van iemands leven’, legt hij uit. 'Het heeft mijn academische leven beïnvloed in de zin dat ik me heel goed realiseer dat je alle kansen moet benutten om door te leren. In Nederland word je echt aangemoedigd om onderzoek te doen: je krijgt betaald om een PhD te doen, er is emotionele steun en je hebt de vrijheid om je eigen onderwerpen te kiezen.'

‘Je hebt niet door hoe waardevol die keuzes zijn, totdat je ze niet meer zelf kunt maken. Ik realiseer me dat het een voorrecht is om hier te wonen en onderzoek te doen. Je hebt de vrijheid om je opleiding te kiezen, te kiezen welke kleding je draagt of op wie je verliefd wordt. De vrijheid om te doen wat je wilt, of het nu goed of fout is, is echt een voorrecht.’

Je hebt niet door hoe waardevol die keuzes zijn, totdat je ze niet meer zelf kunt maken

'Ik heb er zelf bijvoorbeeld niet zelf voor gekozen om farmacie te studeren. Mijn familie heeft dat voor me besloten omdat ik goede cijfers haalde. Maar dat is niet erg, want uiteindelijk heb ik geluk gevonden in wat ik doe. Ik heb het gevoel dat ik echt een verschil kan maken.’ Alshoufi vervolgde zijn academische carrière in Hongarije, waar hij een master Public Health afrondde, en momenteel is hij bezig met een andere master in Health and environment aan de Universiteit Utrecht.

Onderzoeksambities

De juridische component van het Hestia-onderzoek aan de UvA zal relatief nieuw zijn voor Alshoufi. Hij onderzoekt de komende 2 jaar bij het Law Centre for Health and Life het effect van Europese farmaceutische regelgeving op andere landen. Hij bundelt zijn krachten met zijn begeleider dr. Katrina Perehudoff die al gespecialiseerd is in dit gebied. 

‘Als een medicijn in de EU wordt goedgekeurd, spiegelen bepaalde landen zich aan dat besluit. Ze gaan blindelings af op de besluiten van de EU. In sommige gevallen is dat begrijpelijk, omdat ze niet de middelen hebben om hun eigen onderzoek te doen. Maar dit betekent dat het medicijn vervolgens ook wordt goedgekeurd in een land met een ander beleid en een andere bevolking. Dat is niet zonder risico's. Met dat effect moet rekening worden gehouden als de EU een beslissing neemt.’

Verantwoordelijkheid van de EU

Is het echt de verantwoordelijkheid van de EU als andere landen besluiten om op hun besluiten te vertrouwen? ‘Ik denk het wel. Het hoort bij de waarden die de EU uitdraagt om solidair te zijn met andere landen. Naar mijn mening hoort daar ook bij dat je nadenkt over het effect dat beslissingen hebben op andere landen.’ Alshoufi zal kijken naar die mogelijke effecten op het beleid van Jordanië, Libanon, Egypte, Algerije, Tunesië en Syrië. Ik ben blij dat Syrië een van deze landen is. Ik ben erg optimistisch dat ons onderzoek de regelgeving in een betere richting zal sturen.’