Vrouwelijke hoogleraren

'Het traject om hoogleraar te worden is lang maar om vrouwen te stimuleren en te verleiden moet je hen al vroeg in hun loopbaan scouten, coachen en kansen bieden. Het begint dus bij PhD’s en postdoc’s laten doorgroeien naar wetenschappelijke posities. Bij de UvA zetten we hier sinds een aantal jaren op in, maar het is taai. Ook in benoemingscommissies is dat een belangrijk aandachtspunt, ook als ze gemengd zijn. Het is een zaak van lange adem waarbij we continu vrouwen moeten enthousiasmeren academische posities te ambiëren.'

Internationalisering

'Ik ben een warm pleitbezorger van de international classroom, waarbij studenten uit de hele wereld -dus ook Nederlandse- samen leren en hun kijk op de wereld delen. Het is enorm waardevol voor ons onderwijs en onderzoek. De afgelopen jaren is het aantal internationale studenten dat naar Amsterdam komt geëxplodeerd. In 2018 was ik de eerste die aan de orde stelde, in mijn diesrede, dat de UvA grenzen van de groei in internationalisering moest erkennen en stellen vanwege de werkdruk voor docenten en zorgen over de onderwijskwaliteit. Ik vroeg de minister om instrumenten om de instroom gecontroleerd te laten verlopen. Helaas heeft de politiek het tot op de dag van vandaag nog niet geregeld.'

Vertrouwen in de wetenschap

'Wetenschappers krijgen naar aanleiding van media- en andere publieke optredens steeds meer te maken met bedreiging, intimidatie en haatreacties. Zorgelijk! Als universiteiten stimuleren we onze wetenschappers om hun kennis en inzichten ten dienste van de samenleving in te zetten en vanuit hun wetenschappelijke expertise deel te nemen aan het publieke debat. Maar wanneer dat leidt tot intimideren en bedreiging dan is dat een regelrechte aanval op de academische vrijheid. Het raakt wetenschappers die dit meemaken echt enórm en kan leiden tot angst om nog deel te nemen aan het debat. Dit is niet oké. Wij staan pal achter onze collega’s en ik roep hen op zich te melden als dit hen overkomt, we bieden ondersteuning.'   

Coronapandemie

'Wat me bijzonder heeft gestoord is dat er vanuit de overheid nauwelijks en pas heel laat oog was voor jongeren. Natuurlijk was het voor iedereen een ongelooflijk pittige tijd maar voor studenten was het bijzonder zwaar en dat is te laat erkend. Het heeft een enorme wissel op de mentale gezondheid getrokken, alleen op een kamer, online les, geen mogelijkheden om uit te gaan en je te ontwikkelen. We hebben allerlei initiatieven uit de grond gestampt om studenten te ondersteunen, maar of het genoeg is vraag ik mij af.'

Leuven

'Voor ik naar Amsterdam kwam was ik vice-rector bij de Universiteit Leuven. Mijn gezin woont er nog en in de weekenden forensde ik tussen België en Nederland. Dat heeft toch een zware wissel getrokken, de combinatie van het rectoraat en familie op afstand. Het is dan ook tijd om naar huis te gaan en daar nieuwe activiteiten te ontplooien. Welke dat zijn, dat weet ik nog niet.'

Universiteit van Amsterdam

‘Never a dull moment. Ik vond het een fantastisch tijd, ik ben ook echt trots op de UvA, het is een prachtige universiteit. Zowel binnen als buiten ligt het doen van de UvA onder een vergrootglas en dat zorgt voor veel dynamiek, en dat is ook goed. Ik heb zowel het decanaat van de FNWI als de functie van rector met veel enthousiasme omarmd. De breedte van de UvA is inspirerend. Het is voor mij een eer dat ik daaraan heb kunnen bijdragen en heb mogen samenwerken met zoveel bijzondere, talentvolle studenten en collega’s. Ik ga jullie missen.'