4 mei 2021
Met behulp van grote radiotelescopen verkent Hessels de astrofysica van objecten en verschijnselen die tot de meest energetische in het heelal behoren. Astronomische observaties met radiogolven en radiotelescopen (radioastronomie) zijn essentieel voor de bestudering van vluchtige fysische fenomenen, die kortdurend en vaak extreem energetisch zijn. Geavanceerde radiotelescopen zoals de Low-Frequency Array (LOFAR) hebben geleid tot een nieuw gouden tijdperk voor de radioastronomie, aangejaagd door het onderzoek naar snelle radioflitsen. De bestudering van hoe astronomische bronnen van helderheid veranderen – soms binnen een tijdsbestek van milliseconden of minder – wordt ook wel ‘Time Domain Astronomy’ genoemd. Hiermee kunnen op een krachtige manier sommige van de meest extreme astrofysische verschijnselen in het heelal onderzocht worden en kunnen fundamentele natuurkundige theorieën over zwaartekracht, dichte materie en kosmologie worden getest. Het onderzoek van Hessels leidde tot dusver tot de ontdekking van de snelst draaiende neutronenster en een hyperzware neutronenster, en ook de ontdekking en gedetailleerde bestudering van zich herhalende snelle uitbarstingen van radiostraling, raadselachtige radioflitsen die uit de verre ruimte komen.
Als hoogleraar aan de UvA zal Hessels de bestaande expertise van het Anton Pannekoek Instituut (API) op het terrein van de observationele hoge-energie astrofysica uitbouwen en een brug slaan tussen het onderzoeksprogramma van het API en dat van ASTRON van NWO. Met zijn onderzoeksgroep probeert Hessels de bron van het verschijnsel van snelle radioflitsen te ontrafelen. Bovendien wil hij het API gebruik laten maken van de nieuwe generatie radiotelescopen (bijvoorbeeld de Square Kilometre Array, SKA) en ervoor zorgen dat het API toonaangevend blijft in onderzoek op het gebied van multigolflengte, multi-messenger extreme astrofysica.
Hessels zal zowel onderwijs geven aan studenten van de gezamenlijke bachelor- en masteropleidingen Natuur- en Sterrenkunde van de UvA als practica verzorgen die worden ondergebracht bij ASTRON en openstaan voor UvA-studenten. Ook gaat hij gespecialiseerde colleges geven op zijn vakgebied, zoals het vak Radio Astronomy, dat gaat over de wetenschap en de technieken van de radioastronomie.
Hessels promoveerde in 2007 aan de McGill Universiteit in Montreal, Canada. Van 2006 tot 2008 was hij postdoc aan de UvA, gefinancierd door Canadese fellowships. Sinds 2014 is hij universitair hoofddocent aan de UvA. Daarnaast was hij sinds 2008 achtereenvolgens junior onderzoeker, associate onderzoeker, senior onderzoeker en hoofd van de vakgroep Astronomie, Tegenwoordig is Hessels hoofdastronoom bij ASTRON.
Hij ontving onder meer een Veni-, Vidi- en Vici-subsidie van de NWO en een Starting Grant van de European Research Council (ERC). Sinds 2016 is Hessels lid van De Jonge Akademie van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Hij is (co-)auteur van meer dan 200 peer reviewed publicaties. Hessels was, naast andere academische activiteiten, lid van de Committee for Astroparticle Physics in the Netherlands en stuurgroeplid van de International Pulsar Timing Array, voorzitter van de Nederlandse Adviescommissie Radioastronomie en co-voorzitter van de SKA Transients Science Working Group.