20 april 2020
Han Peters richt zich in zijn onderzoek op dynamische systemen over de complexe getallen, met name in meerdere variabelen. De laatste vijf jaar heeft hij een belangrijke rol gespeeld in het beschrijven van systemen met stabiel langetermijngedrag. In een belangrijke doorbraak uit 2016 met co-auteurs uit Toulouse en Parijs toonde Peters het bestaan van zogenaamde dwalende componenten aan, waarvan reeds bekend was dat ze in één complexe variabele niet kunnen bestaan.
Peters verzorgt onderwijs op het gebied van de analyse, zowel in de bachelor- als masteropleiding van het Korteweg-de Vries Instituut voor wiskunde.
Als hoogleraar gaat Peters zich onder andere richten op toepassingen van complexe dynamische systemen in de statistische fysica, zoals de beschrijving van faseovergangen van ferromagneten aan de hand van het Ising Model of Potts Model.
Peters is sinds 2009 verbonden aan de UvA, sinds 2016 als universitair hoofddocent. Eerder werkte hij als postdoc aan Stony Brook University in New York en aan de University of Wisconsin. Peters verwierf diverse subsidies, onder meer een persoonlijke NSF grant, een Reintegration Grant van de EU, en verschillende Top Grants van NWO.